Oud-leerling verdedigt al volleyballend ons land

Brasschaat - Hier ontstaan grootheden. Oud-leerling van het Technisch Atheneum, Gorik Lantsoght, bewijst dat met glans. Zonder topsportschool of klassiek parcours schopte hij het tot libero bij de nationale volleybalploeg, de Red Dragons. Nog geen twee jaar geleden zat hij op de schoolbanken van TAB, vandaag verdedigt hij onze kleuren op het WK volleybal.  

Wist je trouwens dat ook zijn voormalig directeur, Stig Van Heurck, zelf een volleybalverleden heeft? Volleybal zit duidelijk in het DNA van TA Brasschaat. 

Hoelang is het geleden dat jij nog eens een sprookje las? Gorik Lantsoght is er op dit moment één aan het schrijven op het WK volleybal. De 19-jarige libero zette deze zomer de stap van de anonimiteit naar de Red Dragons. En die kan zomaar zijn plannen voor een “gewoon leventje” flink overhoopgooien. 

“Of ik al een beetje bekomen ben? Ja! Of, nee … Eigenlijk niet.” Met een hoofd licht tollend van de euforie verschijnt Gorik voor de camera na zijn WK-debuut voor de Red Dragons. De libero werkte net een vlekkeloze wedstrijd af tegen Oekraïne. Zo werd een kinderdroom plots werkelijkheid. Al moest hij wel een vuurdoop doorstaan: de Oekraïners testten graag de (mentale) stabiliteit van de jonge Belg.  

“Ik had wel verwacht dat de eerste ballen mijn richting uit zouden komen. Dat ik mijn recepties zó goed zou brengen, had ik dan weer niet verwacht,” zegt Gorik met een lach. 

Van kleedkamergrapje naar WK-selectie 

Het WK leek nog ver weg na zijn eerste seizoen op het hoogste niveau. De libero promoveerde met zijn ploeg naar Liga A en kende een moeilijk jaar met een jonge, Belgische kern. Dat hij kans zou maken op een plek bij de Red Dragons? Onwaarschijnlijk, vond hij zelf. 

“Ik kwam op het einde van het seizoen de kleedkamer binnen en mijn teamgenoten Joppe Wolters en Lasse Van Genechten vroegen of ze mijn nummer mochten doorgeven aan de bondscoach. Uiteraard zei ik ja, maar ik dacht dat ze me beetnamen.”, lacht Gorik. Maar diezelfde avond nog kreeg hij een telefoontje van bondscoach Emanuele Zanini. De rest is geschiedenis. 

Gorik mocht mee op oefenstage, draafde op in oefenwedstrijden én kwalificatiematchen. Zijn doorbraak bij de nationale ploeg was een feit, volledig op eigen kracht. “In Oostenrijk stond ik plots naast Sam Deroo bij het volkslied… Dat is ongelooflijk. En mijn ouders waren erbij, als enige Belgische supporters. Kippenvel.”, mijmert hij.  

Van keukens naar topniveau, van topniveau naar keukens  

Toch stond zijn leven in de zomer nog heel anders gepland. Hij gaat drie dagen per week keukens plaatsen bij hoofdsponsor Thuismakers. “Voetjes op de grond en hard werken, op én naast het veld,” klinkt het nuchter. 

Zijn constante niveau, ook op het hoogste toneel, blijft niet onopgemerkt. “Gorik heeft een hele goede wedstrijd gespeeld,” zegt aanvoerder Sam Deroo. “Met nul ervaring mag hij zéker trots zijn op wat hij toont.” Benieuwd welke deuren dat nog opent. 

En het thuisfront? Apetrots! “Mijn ouders hadden zelfs een familiebrunch georganiseerd om samen naar mijn wedstrijd te kijken,” lacht Gorik. “En ja... mijn gsm is ontploft.” 

Of de topclubs al bellen? Dat zal de toekomst uitwijzen. Eén ding is zeker: in Ekeren en Brasschaat zitten ze op de eerste rij om dit sprookje verder te volgen en ook bij Invento kijken we gespannen mee!  

Beluister een interview met Gorik in de podcast Tweemansblok.